خب انگاری حرفای من به مذاق بعضی خوش نیومده ، نمیدونم چرا ، حرف های ناراحت کننده ای زدم ؟!!! انگار همه عادت کردیم به بدبختی ، بیچاره گی ، حرفهای مایوس کننده و …
عادت کردیم به اینکه همیشه از بدبختی هامون بگیم ، از نداری و بیچاره گی ، گاهی وقتا یادمون میره و دنیارو خیلی جدی میگیریم ، ولی به قولی هیشکی از این دنیا زنده بیرون نیومده ، هیچکدوم هیچ هدف و برنامه ای برای پولدار شدنمون نداریم ، فقط شنیدیم که اگر پول داشته باشیم خوشبختی به سراغمون میاد ، اما آیا ما خودمون رو آماده کردیم برای خوشبختی ؟ خودمون چقدر برای خوشبختی قدم برداشتیم ؟ ذهنمون رو بزرگ کنیم ، بزرگ فکر کنیم تا لذت خوشبختی واقعی رو بچشیم ، این حرفا برای کسانی بود که اهل تفکر و تعقل هستند بقیه که حالشون معلومه ، حرفی نیست باهاشون …
شاید یه روزی دوباره برگشتم ، فعلاً …
التماس تفکر
بیخیال باش ول کن 
مهم نیست
دنیا ارزش نداره
همه دنیا از جنس طلا بشه باز هم
این دنیا
محل گذره
همه بالاخره یه روزی ازین دنیا میریم
این بی پولی نیز بگذرد
همانند روزهایی که پول داشتیم و قدرشو ندونستیم
و وارد بازار پر از دروغ کریپتو شدیم
آره داداش بیخیال باش
حرص نخور بی ادبند