همه ما تصور کردیم با هولد کردن بعد از یه مدت به پول خوبی میرسیم و امکاناتی که کشورهای پیشرفته دارن و واسه ما آرزوست مثل خونه یا ماشین بهش میرسیم
چه شبهایی که با رویاپردازی نخوابیدیم ولی صبح که بیدار میشدیم همون بدبختی بودیم که بودیم
رفتیم بورس سرمون کلاه رفت اومدیم اینجا بدتر شد
از همه جا رونده شدیم به هر دری زدیم نشد
فقط حسرت سهم ما شد چیزی که تا لحظه مرگ باهامه حسرت
جوونیمون رفت روزها مثل برق میرن ولی اون روز خوبه نمیاد که نمیاد
این دنیا نه که دیگه بدرد نمیخوره اصلا بدنیا اومدنم اشتباه بود