با درود و احترام.
وقتی بازار صعودیه، همه فکر میکنیم هر چه بخریم سود میکنیم. اما افزایش قیمت واقعاً به معنای برنده بودن نیست؟ بلکه فقط یه توهم! چیزی که بیشتر معاملهگرآ رو حتی در بازار سبز از بین میبره، معامله طمعکارانه بدون برنامه مشخص و استراتژیه!
دوج بعد از شکستن کانال روند نزولی روزانه در حال آزمایش یک ناحیۀ حمایتی قوی در نزدیکی سطح فیبوناچی ۰.۵ هست. و این نشوندهنده پتانسیل افزایش ۲۰ درصدی قیمتشه (با هدف اصلی حدود 0.24 دلار، پیرو تحلیل قبلیم)
حالا، جنبۀ آموزشیش چیه؟
در بازارهای نزولی مردم محتاطند اما در بازارهای صعودی همه از، از دست دادن موقعیت میترسند. این مرحله دقیقاً همون چیزیه که پامپرها دوست دارند. چرا؟ چون میدوند مردم آمادهاند تا هر شمع سبز رو دنبال کنند:double_exclamation_mark: اما آیا واقعاً سود میکنند یا فقط، دنبال سودند؟ اگه استراتژی ندارید، اگه نقاط خروج شما معلوم نیست، اگه نمیدونید چه زمانی باید سود بگیرید؟
« پس بازی رو به دیگران باختید:exclamation_question_mark:»
توهم کنترل = دشمن خاموش معاملهگرآ
دشمن خاموش، وقتیه که چند معامله خوب پیش میره و فکر میکنی بازار رو فهمیدی، اما در واقع بازار شما رو در دست گرفته. این حس کنترل همراه با طمع، منجر به ریسکپذیری سنگین، نادیده گرفتن حد ضرر یا استفاده از پامپهای جعلی تا انتها میشه.
راهکار چیه؟ فقط استراتژی و استفاده هوشمندانه از ابزارهای تحلیلی مناسب و توجه به حجم و خط روند و … متأسفانه خیلیهامون با احساسات تصمیم میگیریم، نه با منطق و دیتاها.
حالا از کدوم ابزارها باید استفاده کرد؟! عرض میکنم:
یکی از کاربردیترین شاخصها برای تشخیص شرایط اشباع خرید یا طمع بیش از حد، RSI هست. وقتی RSI از عدد 70 بالاتر میره، یعنی اینکه بازار در فاز هیجانه و خیلیها کورکورانه وارد بازار میشن.
توصیه: RSI به 70 رسید؛ پلهای و با احتیاط بفروش؛ و زمانیکه به 30 رسید؛ پلهای بخر. پس وقتی پامپ در ناحیۀ اشباع خرید (75) رخ داد، اون پامپ جعلیه. باید حواست باشه.
ابزار دیگه: نمایۀ حجم، سطوح قیمتی با بالاترین حجم معاملات رو به ما نشون میده. پس وقتی حجم خرید از قیمت تبعیت نکرد؛ یعنی باید محتاط باشیم. چون این میتونه یک سقف جعلی باشه.
یک نکته طلایی: به جای اینکه مدام به نمودارها خیره بشی، از هشدارها استفاده کن. مثلٱ وقتی RSI از 75 گذشت یا قیمت به منطقه مشکوکی رسید، زنگولۀ هشدار و تنظیم کن. تا فوراً مطلع بشی. اینطوری به دادهها اجازه دادی تا شما رو هدایت کنن، نه هیجانات لحظهای. و این دقیقاً همون جاییکه خودت و از یه معاملهگر حریص و بدون برنامه جدا کردی.
خلاصه و توصیه: معامله در بازارهای مالی بدون برنامه و استراتژی، یعنی مرگ سرمایه. ما نمیتونیم حرص و طمع رو از بین ببریم، اما میتونیم کنترلش کنیم.
ابزارهای تحلیلی دقیقاً به همین دلیل وجود دارن تا به ما کمک کنن؛ « قبل از عمل, فکر کنیم». «سود» از برنامهریزی بدست میآد نه از دنبال کردن پامپ بعدی.
با آرزوی بهترینها براتون، اگه از این پست لذت بردید؛ لایک:heart: یادتون نره لطفا.
چه هموطن های نازنین داریم ما