در معاملات مارجین و فیوچرز، علاوه بر قیمت بازارو اهرم، عوامل دیگری روی نقطه لیکویید شدن و سود و زیان معامله تأثیر می‌گذارند. مهم‌ترین این عوامل عبارتند از:
کارمزد (Fee)
کارمزدها هزینه‌هایی هستند که صرافی برای انجام معاملات دریافت می‌کند.
این کارمزدها به دو دسته تقسیم می‌شوند:
1 ) کارمزد معاملات (Trading Fee): درصدی از حجم معامله که برای باز کردن یا بستن پوزیشن دریافت می‌شود.
معمولاً در صرافی‌ها به دو صورت محاسبه می‌شود:
الف) Maker Fee: زمانی که سفارش شما به دفتر سفارشات (Order Book) اضافه شود (معمولاً کمتر است).
ب) Taker Fee: زمانی که سفارش شما فوراً اجرا شود (معمولاً بیشتر است).
نرخ بهره (Interest Rate)
در معاملات مارجین، زمانی که از اهرم استفاده می‌کنید، صرافی عملاً مبلغی را به شما قرض می‌دهد.
برای این قرض، صرافی از شما بهره روزانه یا ساعتی دریافت می‌کند.
هرچقدر مدت زمان باز بودن معامله بیشتر شود، مقدار بهره‌ای که باید بپردازید افزایش می‌یابد. اگر این بهره از مارجین شما بیشتر شود، صرافی می‌تواند معامله را قبل از رسیدن به نقطه لیکویید شدن ببندد.
فاندینگ ریت (Funding Rate)
فاندینگ ریت هزینه‌ای است که بین معامله‌گران در قراردادهای فیوچرز دائمی (Perpetual Futures) مبادله می‌شود.
این نرخ هر چند ساعت یک بار (معمولاً هر 8 ساعت) پرداخت می‌شود و به اختلاف قیمت بین بازار فیوچرز و بازار نقدی (Spot) بستگی دارد.
اگر فاندینگ ریت مثبت باشد: کسانی که پوزیشن لانگ دارند باید به پوزیشن‌های شورت پول پرداخت کنند.
اگر فاندینگ ریت منفی باشد: کسانی که پوزیشن شورت دارند باید به پوزیشن‌های لانگ پول پرداخت کنند.